ေမွ်ာ္စင္

Sunday 16 September 2012

သႀကၤန္ကိုႀကိဳဆိုခ်င္လို. ခုလို ေစာေစာစီစီး ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးျဖစ္ခဲ.ပါတယ္။

                                            သႀကၤန္က်ျပီ

                             ေရေတြပံုးလိုက္ေလာင္းခ်လိုက္သလို
                              အေပ်ာ္ေတြျဖန္းပက္ႀက
                               လက္လွမ္းမွီရာအေပ်ာ္ေတြနဲ.
                               လက္လွမ္းမွီသူကိုျဖန္းပက္ႀက
                               ေရစိုေနတဲ.မနက္ခင္းဟာ
                                အေပ်ာ္ေတြနဲ.ေတာက္ပေနတယ္။

                                လူတိုင္းေရေတြ ရႊဲရႊဲစို
လူတိုင္းအေပ်ာ္ေတြ ရႊဲရႊဲစို
ဒီလိုမေပ်ာ္ရတာႀကာျပီမဟုတ္လား။

ျပီးခဲတဲ. သႀကၤန္ေတြမွာ
အရက္ဖိုးအေႀကြးသာ အဖတ္တင္တယ္
ဘယ္မွာေပ်ာ္ခဲ.ရလို.လဲ ။

ခုေတာ.
   ခင္ဗ်ားလဲ ေပ်ာ္တယ္
   ကၽြန္ေတာ္လဲ ေပ်ာ္တယ္
   ဟိုမွာ
   ပိေတာက္ပြင္ေတြေတာင္ ေပ်ာ္ေနတယ္။

   လမ္းမတိုင္း
အေပ်ာ္ေတြ ရႊဲရႊဲစို
မ႑တ္တိုင္း
                                အေပ်ာ္ေတ ြတလြင္.လြင္.
ဂ်စ္ကားတစီး
အေပ်ာ္ေတြတင္ျပီးထြက္သြားေလရဲ.
ျမိဳ.ထဲကို ။

ညည
                                ကၽြန္ေတာ္တို.က်ံဳးေဘးမွာလွည္.ပတ္ေနတာ
                                ေရာင္စံုအေပ်ာ္ေတြေတာက္ပေနတဲ.
သႀကၤန္ကားေတြေပါ. ။

သံခ်ပ္ သံႀကားေတာ.
                                ကၽြန္ေတာ္. အဘိုးလဲေပ်ာ္ေနတယ္
                                " ငါ.ေျမးသႀကၤန္က်ျပီ " တဲ.
ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္
   ကၽြန္ေတာ္မႀကားဖူးတဲ.စကား
   အဘိုးကေျပာလာေတာ. ကၽြန္ေတာ္လဲပိုေပ်ာ္သြားတယ္။

ကမၻာေပၚမွာ
ပိေတာက္ပြင္.တဲ.ရက္ေတြဟာ
ေရႊထက္တန္ဖိုးႀကီးတဲ.ရက္ေတြေပါ.
   ေငြ ရိွရင္ ေရႊကို၀ယ္ခ်င္တိုင္း၀ယ္လိုရတယ္
   ပိေတာက္ဆိုတာ
   ေႏြဦးေရာက္တိုင္းပြင္တာမဟုတ္ဘူး
   ကိုယ္.လူမ်ီဳး
   ကိုယ္.ယဥ္ေက်းမႈ
                                 ကိုယ္.နိုင္ငံကိုခ်စ္တတ္ မွ
ပိေတာက္ဆိုတာပြင္.တယ္ ။

ႀကည္.စမ္း
ျမိဳ.တိုင္း ရြာတိုင္း
ပိေတာက္ေတြလႈိင္လႈိင္ပြင္ႀကျပီ
ႀကည္.စမ္း
ေခါင္းေတြေမာ. ရင္ေတြေကာ.လို.
ငါတို.ဟာ
ေခတ္ရဲ. သားေကာင္ေတြမဟုတ္ဘူး
ေခတ္ရဲ. အရွင္သခင္ေတြေဟ.
ေခတ္ရဲ. အရွင္သခင္ေတြေဟ.
ပိေတာက္ပြင္.ေတြ ေလထဲမွာ ယိမ္းကေနႀကျပီ ။

                                အတိတ္ဆိုတာ
သခၤန္းစာယူရံုသက္သက္ပဲ
ဘာကိုခံစားေနမွာလဲ ။

ေဟ. ၀ရန္တာကလူ
ေအာက္ကိုဆင္းခဲ.
ခင္ဗ်ားနွလံုးသားေလးကို
                                 အေပ်ာ္ေတြနဲ.ေဆးေႀကာလိုက္ ။

                                ေမွာင္မိုက္တဲ. ညေတြကို
                                အေပ်ာ္ေတြနဲ. ထြန္းလင္းထားတယ္
                                 ပူေလာင္တဲ.ေန.ေတြကို
   အေပ်ာ္ေတြနဲ. ေအးျမေစမယ္
နွစ္သစ္အလြန္မွာ
   ေအးခ်မ္းတဲ.ဘ၀
   သိကၡာရွိတဲ.ဘ၀
   လံုျခံဳတဲ.ဘ၀
ရကိုရေတာ.မွာျဖစ္တယ္
သႀကၤန္က်ျပီ ။    ။

မင္းခ်စ္ဦး ။

မွတ္ခ်က္ ....သေဘာခ်င္းမတိုက္ဆိုင္ခဲ.ေသာ္ စိတ္မဆိုးပါ ။။

Saturday 31 March 2012

တစ္ေယာက္တည္း

လူနဲ.ဘာသာစကားအရ

ခင္ဗ်ားနဲ. ကၽြန္ေတာ္

ေပ်ာ္လည္း ေပ်ာ္ရ ၊ ရယ္လည္းရယ္ရ။

လူနဲ.ဘာသာစကားအရ

ခင္ဗ်ားနဲ. ကၽြန္ေတာ္

တိတိက်က် ေျပာနိုင္တာေတြရွိတယ္

မေျပာျဖစ္ဘဲ ဒီအတိုင္းထား ခဲ.တာေတြရွိတယ္။

ျပီးေတာ.

ေန.စဥ္ဘ၀တစ္ခုထဲကေန

ရုပ္ရွင္ႀကည္.တယ္

ေဘာလံုးပြဲတိုင္းမွာ ထက္သန္တဲ.အရာေတြကိုျမင္ရတယ္

လူေတြကိုေငးေမာရင္း

ခ င္ဗ်ားနဲ. ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္ရႊင္ရတယ္။

ဘာမွမလုပ္လို. ဘာမွမျဖစ္ဘူးဆိုရွင္းတယ္

ဘာမွမလုပ္ပဲ ျဖစ္သြားတာဆိုလို.

အသက္ႀကီးရင္.ျခင္းပဲလားလို.ေတြးမိေတာ.

ခု ကၽြန္ေတာ္.ေဘးမွာ ခင္ဗ်ားမရွိေတာ.ဘူး။ ။

မင္းခ်စ္ဦး

{ ဦးေက်ာက္ သို.}

Tuesday 17 January 2012

ကၽြန္ေတာ္ နွင္. ဆရာ ေအာင္သင္း ၏ one man show

     ဘယ္အရာမဆို ေအးေအးေဆးေဆး လုပ္တတ္ေသာ သို.မဟုတ္ အပ်င္းႀကီး အခိ်န္စဲြတတ္ေသာ ကၽြန္ေတာ္.
အတြက္ စာေပေဟာ ေျပာပြဲ မ်ားကား ခ်ဳိ.ယြင္းခ်က္ ျဖစ္သည္။   သို.ေသာ္ ဆရာေအာင္သင္း၏ တကိုယ္ေတာ္ ပြဲမွာေတာ. ပြဲ စမည္.အခ်ိန္ထက္ နာရီ၀က္ခန္.ေနာက္က်ျပီးမွ အန္ တီ ယူ စီ စင္တာထဲကို ေရာက္သြားခဲ.သည္။ ျဖစ္ပံုကဒီလိုပါ ။    ေဟာေျပာပြဲလက္မွတ္ထဲမွာ ေန.လည္ တစ္နာရီ တိတိမွ ညရွစ္နာရီ အထိလို.ေရးထားတာကို ေန.လည္ နွစ္နာရီ တိတိမွ ညရွစ္နာရီလို. အမွတ္မွားသြားေသာေႀကာင္ျဖစ္သည္။

       ဒါေပမယ္. ကၽြန္ေတာ္ ကံေကာင္းပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ေဟာခန္းထဲ ရာက္သည္အထိ သူတို. အစီစဥ္မ်ား မစျဖစ္ႀကေသးပါ။

စတိတ္ဘက္ဂေရာင္း မွာေတာ. ခုလိုေတြ. ျမင္ေနရပါျပီ။

ေနာက္ငါး မိနစ္ေလာက္ ႀကာမွ အစီစဥ္ တင္ဆက္သူေတြ စင္ေပၚတက္လာပါေတာ.တယ္။    သူတို.ကေတာ. ထံုးစံအတိုင္း နီအန္းက ကိုကို မမ ေတြပဲေပါ.ဗ်ာ။

အစီစဥ္ေတြ ကေတာ. အမ်ားႀကီးပဲဗ်။   အကုန္ေတာ. မမွတ္မိေတာ.ဘူးဗ်ာ။   အခန္းနား ဖြင္.လစ္ေႀကာင္းကို ေက်ညာအျပီး အစီစဥ္ တစ္ အရ နိုင္ငံေတာ္ သီဆိုပါ ဆိုလို.

ခုလို မတ္တတ္ရပ္ျပီး အားေပးလိုက္ရေသးတယ္ဗ်။

အဲဒိေနာက္မွာ ေဒၚသန္းသန္းနု ကလည္း အဖြင္. အမွာစကား မိန္.ႀကား သြားေသးတယ္။

ေဒၚသန္းသန္းနု အျပီးမွာေတာ. ကိုသင္း ေခတၱစင္ကာပူ ရဲ. သရုပ္ပါလွတဲ. ကာတြန္းပံု မ်ားစြာနဲ. ဆရာေအာင္သင္း၏ အတၳဳပ္ပတ္တိကို ဖတ္ျပေပးပါတယ္။ အဲဒိေနာက္မွာ ဆရာေအာင္သင္းရဲ. တစ္ကိုယ္ ပထမပိုင္းကိုစတင္ပါတယ္။

အသက္ ၈၅ နွစ္ရွိျပီ ျဖစ္တဲ. ဆရာ.ကို ခုလိုစင္ေပၚ တဲြတင္ေပးႀကပါတယ္။

ဆရာဟာ

အရင္ပြဲေပါင္းမ်ားစြာမွာ တက္တက္ႀကြႀကြ အားမန္အျပည္.နဲ.ေဟာ ေျပာခဲ.ေပမယ္. ခုတစ္ကိုေတာ္ပဲြမွာေတာ. ဆရာ.အာေတြက ေလးတဲြ.ေနခဲ.သည္။ အသက္ရြယ္ေႀကာင္.လား တျခားဖီလင္ေႀကာင္.လားဆိုတာကေတာ. ဆရာကိုယ္တိုင္သာ အသိဆံုးျဖစ္ေပလိမ္.မည္။

ဆရာ.ရဲ.တစ္ကိုေတာ္ ပထထမပိုင္းအျပီးမွာေတာ.

နီအန္းကဆရာတစ္ေယာက္ က စာေပသုတ ပေဟဠိ ကိုတင္ဆက္ပါတယ္။ ထိုဆရာ၏ ေစတနာမ်ားကိုပါေလးစားေနမိျပန္တယ္။

ဒါေတြကေတာ. ထိုဆရာေမးတဲ.ေမးခြန္းေတြပါ။ က်န္ရင္ေတာင္ တစ္ခု နွစ္ခုေလာက္က်န္ခဲ.မွာပါ။ ကိုယ္.ကိုယ္ကို ေတာ္တယ္ထင္ရင္ ေျဖႀကည္.ေပါ.ဗ်ာ ဟဲ ဟဲ ။

ဒီလိုနဲ. ဆရာေအာင္သင္းရဲ. တစ္ကိုေတာ္ ဒုတိယ ပိုင္းကို စျပန္ပါတယ္။
ပထမပိုင္းမွာ အာမေတြ.ခဲ.တဲ. ဆရာဟာ ဒုတိယပိုင္းမွာလည္း ဟုတ္တိပတ္တိ မဟုတ္ခဲ.ပါဘူး။

အဲဒိေနာက္မွာေတာ. အေျဖမွန္သူမ်ားကို ဆုမ်ားေပးအပ္ပါတယ္။

ေအာ္ေမ.ေနလို.       ဆရာႀကီးနဲ. နဖူးတိုက္   ဒူးတိုက္ဆိုျပီး အေမးေျဖ ေလးေတြလုပ္ပါေသးတယ္။

ပဲြဦးထြက္ ကၽြန္ေတာ္ ေမးတဲ.    ေတာင္တြင္းရွင္ျငိမ္းမယ္ ရဲ.စာေတြကိုတစ္စုတစ္ေ၀းတည္းဖတ္ခ်င္ပါတယ္    စာအုပ္ရွိရင္ ညႊန္ျပေပးပါ   နွင္.    ျမန္မာ.ဆိုင္းပညာ အေႀကာင္း စာအုပ္စာတမ္းမ်ား ရွိပါက ညႊန္ျပေပးပါ လို.ေမးတာကို   ဆရာႀကီးက မဖတ္ဖူးဘူး   မဖတ္ဖူးပါဆိုျပီး ဘူးသီးေရာင္းသြား ခဲ.ပါတယ္။ က်န္တာေတြကေတာ. နိုင္ငံေရးရိပ္မကင္းတဲ. ေမခြန္းေတြမ်ားပါတယ္။    ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ကိုဘယ္လို ျမင္ပါသလဲ တို.   ဦသိန္းစိန္ကို ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ တို.   ဆိုတာမိ်ဳးေတြပါပဲ။

     အဲ ပရိတ္သတ္ေတြ ၀ါးခနဲ ပြဲက်သြား ခဲ. တဲ. ေမခြန္းေလးတစ္ ခုလဲ ပါေသးတယ္ဗ် ။

      နာမည္ေတာ. ေမ.သြားျပီဗ်ာ သူေမးတာကဒီလိုပါ

                      ဆရာ   တဲ.   ယေနေခတ္ အျပာစာေပေတြဟာ လူငယ္ေတြကို အင္မတန္ ညိႈ႕ယူဖန္းစားတတ္ပါတယ္   အဲ.ဒိလို စာေပေတြကို ေရာ   ရသစာေပ လို.ေခၚနိုင္ပါသလား ဆရာ တဲ. ။

   ဆရာက   ဥပမာေလးတစ္ခုေပးျပီး   ခုလိုေျဖသြးခဲ.ပါတယ္။

                 ငါ တစ္ခါက မံုရြာ က မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္ ဆီ စာေရး လိုက္တယ္ ။      အဲဒိမံုရြာကမိန္းမႀကီးက   ငါ.စာကိုဖတ္ျပီးေတာ. ငိုတယ္။     စာထဲမွာငါေရးလိုက္တာက    ဟိုး ရန္ကုန္ျမိဳ.စြန္မွာ ေနတဲ. နင္.သား ေသျပီလို. ေရးေပးလိုက္တာ    ဘာ ရသမွမပါဘူး ေသခ်ာစဥ္းစားႀကည္.စမ္း အေႀကာင္းရာကိုက ငိုစရာျဖစ္လို. ငိုတာပဲ အျပာစာေပမွာလည္း ဒီအတိုင္းပဲ ဟိုက ရသ ေကာင္းလြန္းလို.မဟုတ္ဘူး မင္းကိုက ထေနလို.ေနမွာ     လို.လဲေျဖလိုက္ေရာ ခန္းမႀကီးတစ္ခုလံုး ၀ါး ခနဲ ပြဲက်သြားပါတယ္။

ေမး တဲ.သူကေတာ.ေတာ္ေတာ္ရွက္သြားမွာပဲ ။

ေနာက္ဆံုးမွာေတာ.

ခုလို နဂါးနီ ကြန္ျမဴနစ္ သီခ်င္းကို ျပိဳင္တူဆိုျပီး အခန္းနား ပိတ္ လိုက္ပါတယ္ ။

အဲဒါကို က တဲ. သူကလဲ ကပါတယ္ ။

ဆရာေအာင္သင္း ကေတာ. စိတ္ညစ္ေနမလား လို.ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ ေတြးမိပါေသးတယ္။

                  ဒီလိုနဲ.     ေနလည္ ၁ နာရီတိတိမွာ စမယ္လို.ေႀကညာ ခဲ.တဲ. ဆရာေအာင္သင္းရဲ. တစ္ကိုေတာ္ပြဲဟာ ၁နာရီခြဲ ေက်ာ္မွာ   စခဲ.ေပမယ္.   ည ၈နာရီ တိုင္ေအာင္ မေစာင္.လိုက္ရဘဲ ၇နာရီ မခြဲခင္မွာပဲ   ျပီးဆံုးခဲ.ပါတယ္ ။
                                    စင္ကါပူမွာ လုပ္ခဲ.တဲ. ပြဲေတြထဲမွာ ေတာ.    ဒီပြဲျငီးေငြ.စရာ အေကာင္ဆံုးလို. ဆိုရင္ ဘယ္သူမွမျငင္းနိုင္ပါဘူး ။        ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ တစ္မိနစ္ေလာက္ အိပ္ငိုက္ခဲ.မိသလို ကၽြန္ေတာ္.ေဘးနားက အကိုႀကီးလဲ အိပ္ငိုက္ေနတာ ေတြ.လိုက္ရလို.ပါဘဲ ။

                      ဘာ.ေႀကာင္.လဲဆိုတာကိုေတာ.   ကၽြန္ေတာ္လဲ မစဥ္းစားတတ္ပါဘူး ။
                    ကၽြန္ေတာ္ေျပာနိုင္တာ တစ္ ခုေတာ.ရွိပါတယ္

                                     အဲ.ဒါကေတာ. လြန္ခဲ.တဲ. သံုးနွစ္က ဒီေနရာမွာ ျပဳလုပ္ခဲ.တဲ. ေအာင္ျမင္ခဲ.တဲ. စာေပေဟာ ေျပာ ပြဲ ကိုလြမ္းေနမိတယ္ဆိုတာပါဘဲ ။ ။

                                                                                                     ေက်းဇူးတင္စြာျဖင္.

                                                                                                                   မင္းခ်စ္ဦး ။    ။

Tuesday 16 August 2011

ကဗ်ာဆရာတဲ.ေလဗ်ာ

ဆယ္.ရွစ္နွစ္သားဘ၀တုန္းကေတာ. ကဗ်ာနဲ.နိုဘယ္ဆုရေအင္လုပ္မယ္လို. ကိုယ္.ကိုကိုယ္ယံုႀကည္ခဲ.သူေပါ. ။

ကဗ်ာအေႀကာင္းေတြးေနရတဲ.ေန.ေတြဟာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းခဲ.ျပီး ၊ အလိုမတူပါပဲနွင္. မိမိစိတ္ထဲမွ ကဗ်ာကိုေမာင္းထုတ္လိုက္ရတဲ.ေန.ေတြဟာ ကုန္းေျမေပၚပစ္ခ်ခံလိုက္ရတဲ. ငါးတစ္ေကာင္လို ပင္ပန္းဆင္းရဲႀကီးခဲ.ဖူးတယ္။

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးျဖစ္တဲ. ေန.ဟာ တျခားေနေတြနဲ.မတူးဘူး။ မိုးရြာသြန္းျပီးကာစ ေကာင္းကင္လို စိတ္ဟာ ႀကည္လင္ေအးျမေနတယ္။ ေျခလွမ္းတိုင္းမွာ နဂိုကလို ယံုႀကည္မႈေတြ၊ ေမ်ာ္လင္.ခ်က္ေတြ၊ အားအင္ေတြနဲ. တက္ႀကြေနတယ္။

ဒီတစ္လကေတာ. ခံျပင္းဖြယ္ရာ ေနရက္ေတြနဲ.သာကုန္ဆံုးသြားေတာ.တယ္။ အေႀကာင္းရာ အားလံုးဟာ ပ်င္းရဖြယ္ရာေတြခ်ည္းထင္ေနမိျပန္တယ္။ စာရြက္အလြတ္ကို ေရွ.မွာခ်ျပီး ေဘာပင္ကိုကိုင္ထားေပမယ္. ေရးစရာ စကားလံုးေတြက ေပ်ာက္ဆံုးေနတယ္။ လင္းပြင္.မႈဆိုတာကေတာ. ဘယ္ဆီေရာက္ေနမွန္းကိုမသိတာ။ စိတ္ရႈပ္လာတယ္။ ေဘာပင္နဲ.စာရြက္ကိုစက္၀ိုင္းေတြကြင္းပစ္တယ္။ ေဘာေစ.ေႀကြတယ္။

ေဘာပင္ကိုခ်ိဳးတယ္။ ျပိးရင္အမိႈက္ပုန္းထဲကို လြင္.ပစ္မိျပန္ေရာ။ စိတ္ထဲ ဘာမွျဖစ္လာမယ္.ေကာင္မဟုတ္ဘူးလို. ထင္လာတယ္။ ႀကာရင္မလြယ္ဘူးလို.လဲေတြမိေသးတယ္။ အမွန္တိုင္း၀န္ခံရရင္ ဘ၀မွာ အဲဒီလို ေန.ရက္ေတြက ေရတြက္လို.ေတာင္ရမယ္မထင္ဘူး။ ျပီးေတာ.လဲ ျပီးသြားတာပါဘဲ။ ဒါေပမယ္. ကဗ်ာေရးျဖစ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မေရးျဖစ္သည္ျဖစ္ေစ စိတ္ဟာ ေျမာက္မ်ားစြာေသာလမ္းေႀကာင္းေတြေပၚမွာ ေျပးလႊားေနတယ္။ ဥမင္လိုင္ေခါင္းေတြထဲ တိုး၀င္ရွာေဖြေနတယ္။ တစ္ခုခုရလာေစမယ္. လမ္းေႀကာင္းေတြကို ဖြင္.ထားေနတယ္။ လမ္းေႀကာင္းေတြကစံုတယ္။ သတင္းစာ ၊ ဂ်ာနယ္ မ်ိဳးစံု၊ ရုပ္ရွင္၊ တီဗီြ၊ ေရဒီယို ၊ သီခ်င္း၊ ကိုယ္.ပတ္၀န္းက်င္က အျမင္၊ အႀကား၊ အျဖစ္ပ်က္၊ စာအုပ္မ်ိဳးစံု၊ ထဲကမွ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ အေႀကာင္းရာတစ္ခု ရလာျပီဆိုပါေတာ. ကိုယ္လိုခ်င္တဲ. စကားလံုးေတြရဖို.ကထို.ထက္ ပိုျပီးခက္ခဲေနတတ္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံမွာေတာ. လွပတဲ. စားေတြနဲ. ၊ လွပတဲ.အေႀကာင္းရာေတြနဲ. ျပီးျပည္.စံုတဲ. ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို မိနစ္ နွစ္ဆယ္ေလာက္နဲ.တင္ရတတ္ပါတယ္။ ဒါကလည္း တစ္ခါတစ္ရံ ဆိုမွ တကယ္. တစ္ခါတစ္ရံပါဘဲ။ တကယ္.တကယ္မွာေတာ. အားလံုးဟာ တျဖည္းျဖည္း ေတြးယူရတာ ၊ ေမြးယူရတာပါ။ မ်ားေသာအားျဖင္. ကဗ်ာေရးသူ အမ်ားစု ကေတာ.ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ ရဖို.ကို အခိ်န္ျပည္.ေတြးေတာႀကံဆေနရတာပါ။ မျပတ္တမ္း ေျခာင္းေျမာင္းေနရတာပါ။ မေမာတမ္းေလ.လာေနရတာပါ။ ကဗ်ာဆရာေမာင္ေခ်ာႏြယ္ကေတာ. " ကဗ်ာဆရာဆိုတာ ပင္လယ္ဓားျပနဲ. တူတယ္လို. ေျပာဖူးပါတယ္ " စဥ္းစားစရာပါ။ တကယ္. ကဗ်ာဆရာဆိုသူမ်ားမွာ အံ႔ဩစရာေကာင္းပါတယ္။ သူတို.ရဲ. ကဗ်ာေတြ တစ္ပုဒ္ျပီး တစ္ပုဒ္ရွင္သန္ေမြးဖြားေနေစဖို. သူတို.ရဲ.လက္ရွိဘ၀ကို အေသခံ ျပီးစေတးထားႀကသူေတြပါ။ ဒါေႀကာင္.လဲကဗ်ာဆရာ အမ်ားစုဟာ ဆင္းရဲတဲသူေတြမ်ားေနတာပါ။ သူတို.ကေငြကိုမေတြးပဲ ကဗ်ာကိုပဲေတြးေနတာကိုး။ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္ေသြး သစ္ ေျပာဖူးတာေလးကလဲ မွတ္သား စရာေကာင္းပါတယ္။ ရိုးရိုးေလးပါ ။ " သူမ်ားေတြထက္ေႀကာက္တတ္တာလဲ ကဗ်ာဆရာေတြပဲ ။ ဘယ္သူမွ မလုပ္ရဲတာကို လုပ္သြားတာလဲ ကဗ်ာဆရာေတြပဲတဲ. ။ " လက္တကမ္းမွာရွိုတဲ. ကါးေတြ ၊ တိုက္ခန္းေတြ ၊ ရာထူးေတြ ၊ ဒါေတြကို မ်က္နွာလဲြျပီး ျခစ္ျခစ္ကုတ္ကုတ္နဲ. ျဖစ္သလိုေနနိုင္ဖို.ဆိုတာ ေတာ္ရံုသတၱိနဲ.မရနိုင္ဘူးလို.ထင္ပါတယ္။

ထို သူမ်ားကို အရြယ္ေရာက္ေအာင္ ေႀကြးေမြးျပဳစုခဲ.ျပီး အေမွ်ာ္လင္.ႀကီး ေမွ်ာ္လင္.ခဲ.ႀကတဲ. ဖခင္မ်ားကေတာ. ေအာက္ပါအတိုင္း ေျပာသံႀကားဖူးေႀကာင္းပါခင္ဗ်ား ။

" ဒါနဲ. ခင္ဗ်ား သားေရာ ဘာခုပ္ေနလဲ ဗ် "

" ေျပာခ်င္ပါဘူးဗ်ာ "

"ဘာျဖစ္လို.လဲဗ်"

" ဒီလိုဗ်ာ ...သူကပိုက္ဆံမရတဲ. အလုပ္မွာေတာ. ေတာ္ေတာ္ေအာင္ျမင္ေနတယ္ေျပာတာပဲ "

" ဘာလုပ္တာမို.လဲဗ် "

"ကဗ်ာ ဆရာတဲ.ေလဗ်ာ "    ။   ။

                                                ေလးစားစြာျဖင္.
                                                                         မင္းခ်စ္ဦၚး ။ ။

Saturday 6 August 2011

ေရးျဖစ္တဲ.ကဗ်ာ( ၂၀၁၁)

နာရီ

ေန.ရက္ေတြ အတိုင္း

အပြန္းအပဲ.ေတြ မ်ားတယ္

အေလွ်ာ.ေပးရတာေတြမ်ားတယ္

အိပ္လို.မေပ်ာ္ဘူး

ဘယ္လိုမွေမ.မရဘူး

မအိပ္ေတာ.လဲ မေပ်ာ္ဘူး

စိတ္ရွိတိုင္း ေႀကာက္လန္.ေနတာ

သူ.ႀကည္.ေတာ.လဲ သူလိုငါလို

ေခြးလို အူတတ္ဖို.ပဲက်န္ေတာ.တယ္

ဒီျပက္လံုးက မရယ္ရဘူး

Sunday 24 July 2011

ေလာင္ျမိဳက္ေနတဲ. ေရျပင္

   ေလာင္ျမိဳက္ေနတဲ. ေရျပင္

                       မိုးကုတ္က ေက်ာက္တူးသမားေတြ အဖိုးတန္ရတနာကိုရဖို. ခက္ခဲႀကမ္းတမ္းျပီး အႏၱရာယ္မ်ားလွတဲ. ေျမတူးျခင္း အလုပ္ကို လုပ္ႀကသလို ၊   ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ရဖို. ဘယ္အရာမွ ကိုယ္.ဘက္မွာမရွိဘဲျဖစ္ေနတဲ. ေနရက္ေတြကို တူးဆြခဲ.တဲ. သူေလးေယာက္ရွိပါတယ္ ။
                       သူတို.ကေတာ. ဘိုေက်ာက္ ၊   ညီမြန္   ၊    ေ၀ဒီႏွင္း    ၊    မင္းခ်စ္ဦး တို.ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ကမၻာႀကီးရဲ.ေအာက္ေခ်က ေရြ.လ်ားမႈေတြေႀကာင္. ေျမျပင္ေပၚမွာ ငလ်င္လႈပ္ခတ္မႈေတြျဖစ္ေပၚေစျပီး အရာ၀တၳဳေတြ ေရြ.လ်ားခဲ.ရသလို ၊ ကၽြန္ေတာ္တို.ေလးဦး စုစည္းေနရာကေန တစ္ေယာက္နဲ.တစ္ေယာက္ ေ၀းကြာခဲ.ႀကပါတယ္။
                     အေလ.က်ေပါက္တတ္တဲ. ျမက္ပင္ အခ်ဳိ.နဲ. အဖိုးတန္ ပန္းပင္တခ်ိဳ.ဟာ ေလေျပေလညွင္းကတဆင္. ၀တ္မံႈကူးႀကသလို ကြၽန္ေတာ္တို. ေ၀ဒနာေတြကို၀တ္မံႈ ကူးျပီး ေန.ရက္မ်ားစြာကိုျဖတ္သန္းလြန္ေျမက္ခဲ.ႀကပါတယ္။    ကြၽန္ေတာ္တို. တစ္ေယာက္နွင္.တစ္ေယာက္ မိုင္ေပါင္း မ်ားစြာ ေ၀းကြာေနႀကေပမယ္. တစ္ေယာက္အသံကို တစ္ေယာက္ႀကားေနရတယ္။ တစ္ေယာက္အရိပ္ကို အျခားတစ္ေယာက္က ျမင္ေနရတယ္။ ေႀကးႀကီးႀကီးေပး၀ယ္ထားတဲ. ရူးသြပ္မႈမွာ ကၽြန္ေတာ္တို.ေလးေယာက္ဟာ အေသခ်ာ တူညီခဲ.ႀကတယ္။
                                     တစ္ခ်ိန္က ဦးပိန္တံတားေပၚမွာ ေတာက္ပခဲ.တဲ.ေနေရာင္ဟာ ခုထက္ထိကၽြန္ေတာ္. ခႏၥာကိုယ္ထဲမွာေႏြးေထြးဆဲ။     တစ္ခ်ိန္က ဦးပိန္တံတားေပၚမွာ ျပီးျပက္ခဲ.တဲ. ဆည္းဆာဟာ ခုထက္ထိ ကၽြန္ေတာ္. အာရံုထဲမွာ လွပဆဲ။   ခဏေလး မ်က္ေတာင္ဆယ္ခ်က္ခတ္လိုက္ရံုနဲ. ဆယ္နွစ္ဆိုတဲ. အခိ်န္ဟာ ကုန္လြန္သြားတယ္။   ခု ကၽြန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြကို သတိရတဲ.စိတ္နဲ. ရင္ဘတ္ထဲက ေတာင္သမန္အင္းေရျပင္ကို ေငးႀကည္.လိုက္ေတာ. အင္းေရျပင္ဟာ ျပာလဲ.လဲ.မီးေတာက္ေတြနဲ.   ေလင္ျမိဳက္ေနတယ္။   ။

မင္းခ်စ္ဦး ။ ။

Saturday 16 July 2011

ေက်ာက္ေဆာင္ အိပ္မက္

ဇ

လြန္ခဲ.တဲ. ငါးနွစ္ နဲ.

လြန္ခဲ.တဲ. ငါးမိနစ္ က

ဘာမွ မကြာဘူး။

လြန္ခဲ.တဲ. ငါးမိနစ္က

လြန္ခဲ.တဲ. ငါးနွစ္ လိုဘဲ

ကဗ်ာအေႀကာင္းေတြးရင္

လက္ဖ်ားမွာ ေခ်ြးစို.တယ္

ေဆာက္တည္ရာမရျဖစ္တယ္။

လြန္ခဲ.တဲ.ငါးမိနစ္က

ေလလိုပ်ံ.နွံ.မယ္. စိတ္နဲ.

ယုံႀကည္ရာ ရူးသြပ္တယ္၊

လြန္ခဲ.တဲ. ငါးမိနစ္က

အရာရာ

သူ.အေငြ.သက္တိုင္း

ဘလိတ္ဓားတစ္ေခ်ာင္းလို

အလြယ္တကူျပတ္ခ်တတ္တာမို.

ဂရုတစိုက္သိမ္းထုတ္ထားတယ္

လြန္ခဲ.တဲ. ငါးနွစ္ကလို။

ေဟာ ဒိ ရွင္သန္မႈ

ေဟာ ဒိ တပ္မက္မႈ

ေဟာ ဒိ ဆြတ္ပ်ံ.မႈ

ဘယ္တုန္းကမွ

ေရေလာင္းေပါင္းသင္စရာ မလိုခဲ.ဘူး

ကႏၱာရပင္ လို

ငါ ဒို.လွပေနလိမ္.မယ္။ ။