ဆယ္.ရွစ္နွစ္သားဘ၀တုန္းကေတာ. ကဗ်ာနဲ.နိုဘယ္ဆုရေအင္လုပ္မယ္လို. ကိုယ္.ကိုကိုယ္ယံုႀကည္ခဲ.သူေပါ. ။
ကဗ်ာအေႀကာင္းေတြးေနရတဲ.ေန.ေတြဟာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းခဲ.ျပီး ၊ အလိုမတူပါပဲနွင္. မိမိစိတ္ထဲမွ ကဗ်ာကိုေမာင္းထုတ္လိုက္ရတဲ.ေန.ေတြဟာ ကုန္းေျမေပၚပစ္ခ်ခံလိုက္ရတဲ. ငါးတစ္ေကာင္လို ပင္ပန္းဆင္းရဲႀကီးခဲ.ဖူးတယ္။
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးျဖစ္တဲ. ေန.ဟာ တျခားေနေတြနဲ.မတူးဘူး။ မိုးရြာသြန္းျပီးကာစ ေကာင္းကင္လို စိတ္ဟာ ႀကည္လင္ေအးျမေနတယ္။ ေျခလွမ္းတိုင္းမွာ နဂိုကလို ယံုႀကည္မႈေတြ၊ ေမ်ာ္လင္.ခ်က္ေတြ၊ အားအင္ေတြနဲ. တက္ႀကြေနတယ္။
ဒီတစ္လကေတာ. ခံျပင္းဖြယ္ရာ ေနရက္ေတြနဲ.သာကုန္ဆံုးသြားေတာ.တယ္။ အေႀကာင္းရာ အားလံုးဟာ ပ်င္းရဖြယ္ရာေတြခ်ည္းထင္ေနမိျပန္တယ္။ စာရြက္အလြတ္ကို ေရွ.မွာခ်ျပီး ေဘာပင္ကိုကိုင္ထားေပမယ္. ေရးစရာ စကားလံုးေတြက ေပ်ာက္ဆံုးေနတယ္။ လင္းပြင္.မႈဆိုတာကေတာ. ဘယ္ဆီေရာက္ေနမွန္းကိုမသိတာ။ စိတ္ရႈပ္လာတယ္။ ေဘာပင္နဲ.စာရြက္ကိုစက္၀ိုင္းေတြကြင္းပစ္တယ္။ ေဘာေစ.ေႀကြတယ္။
ေဘာပင္ကိုခ်ိဳးတယ္။ ျပိးရင္အမိႈက္ပုန္းထဲကို လြင္.ပစ္မိျပန္ေရာ။ စိတ္ထဲ ဘာမွျဖစ္လာမယ္.ေကာင္မဟုတ္ဘူးလို. ထင္လာတယ္။ ႀကာရင္မလြယ္ဘူးလို.လဲေတြမိေသးတယ္။ အမွန္တိုင္း၀န္ခံရရင္ ဘ၀မွာ အဲဒီလို ေန.ရက္ေတြက ေရတြက္လို.ေတာင္ရမယ္မထင္ဘူး။ ျပီးေတာ.လဲ ျပီးသြားတာပါဘဲ။ ဒါေပမယ္. ကဗ်ာေရးျဖစ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မေရးျဖစ္သည္ျဖစ္ေစ စိတ္ဟာ ေျမာက္မ်ားစြာေသာလမ္းေႀကာင္းေတြေပၚမွာ ေျပးလႊားေနတယ္။ ဥမင္လိုင္ေခါင္းေတြထဲ တိုး၀င္ရွာေဖြေနတယ္။ တစ္ခုခုရလာေစမယ္. လမ္းေႀကာင္းေတြကို ဖြင္.ထားေနတယ္။ လမ္းေႀကာင္းေတြကစံုတယ္။ သတင္းစာ ၊ ဂ်ာနယ္ မ်ိဳးစံု၊ ရုပ္ရွင္၊ တီဗီြ၊ ေရဒီယို ၊ သီခ်င္း၊ ကိုယ္.ပတ္၀န္းက်င္က အျမင္၊ အႀကား၊ အျဖစ္ပ်က္၊ စာအုပ္မ်ိဳးစံု၊ ထဲကမွ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ အေႀကာင္းရာတစ္ခု ရလာျပီဆိုပါေတာ. ကိုယ္လိုခ်င္တဲ. စကားလံုးေတြရဖို.ကထို.ထက္ ပိုျပီးခက္ခဲေနတတ္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံမွာေတာ. လွပတဲ. စားေတြနဲ. ၊ လွပတဲ.အေႀကာင္းရာေတြနဲ. ျပီးျပည္.စံုတဲ. ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို မိနစ္ နွစ္ဆယ္ေလာက္နဲ.တင္ရတတ္ပါတယ္။ ဒါကလည္း တစ္ခါတစ္ရံ ဆိုမွ တကယ္. တစ္ခါတစ္ရံပါဘဲ။ တကယ္.တကယ္မွာေတာ. အားလံုးဟာ တျဖည္းျဖည္း ေတြးယူရတာ ၊ ေမြးယူရတာပါ။ မ်ားေသာအားျဖင္. ကဗ်ာေရးသူ အမ်ားစု ကေတာ.ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ ရဖို.ကို အခိ်န္ျပည္.ေတြးေတာႀကံဆေနရတာပါ။ မျပတ္တမ္း ေျခာင္းေျမာင္းေနရတာပါ။ မေမာတမ္းေလ.လာေနရတာပါ။ ကဗ်ာဆရာေမာင္ေခ်ာႏြယ္ကေတာ. " ကဗ်ာဆရာဆိုတာ ပင္လယ္ဓားျပနဲ. တူတယ္လို. ေျပာဖူးပါတယ္ " စဥ္းစားစရာပါ။ တကယ္. ကဗ်ာဆရာဆိုသူမ်ားမွာ အံ႔ဩစရာေကာင္းပါတယ္။ သူတို.ရဲ. ကဗ်ာေတြ တစ္ပုဒ္ျပီး တစ္ပုဒ္ရွင္သန္ေမြးဖြားေနေစဖို. သူတို.ရဲ.လက္ရွိဘ၀ကို အေသခံ ျပီးစေတးထားႀကသူေတြပါ။ ဒါေႀကာင္.လဲကဗ်ာဆရာ အမ်ားစုဟာ ဆင္းရဲတဲသူေတြမ်ားေနတာပါ။ သူတို.ကေငြကိုမေတြးပဲ ကဗ်ာကိုပဲေတြးေနတာကိုး။ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္ေသြး သစ္ ေျပာဖူးတာေလးကလဲ မွတ္သား စရာေကာင္းပါတယ္။ ရိုးရိုးေလးပါ ။ " သူမ်ားေတြထက္ေႀကာက္တတ္တာလဲ ကဗ်ာဆရာေတြပဲ ။ ဘယ္သူမွ မလုပ္ရဲတာကို လုပ္သြားတာလဲ ကဗ်ာဆရာေတြပဲတဲ. ။ " လက္တကမ္းမွာရွိုတဲ. ကါးေတြ ၊ တိုက္ခန္းေတြ ၊ ရာထူးေတြ ၊ ဒါေတြကို မ်က္နွာလဲြျပီး ျခစ္ျခစ္ကုတ္ကုတ္နဲ. ျဖစ္သလိုေနနိုင္ဖို.ဆိုတာ ေတာ္ရံုသတၱိနဲ.မရနိုင္ဘူးလို.ထင္ပါတယ္။
ထို သူမ်ားကို အရြယ္ေရာက္ေအာင္ ေႀကြးေမြးျပဳစုခဲ.ျပီး အေမွ်ာ္လင္.ႀကီး ေမွ်ာ္လင္.ခဲ.ႀကတဲ. ဖခင္မ်ားကေတာ. ေအာက္ပါအတိုင္း ေျပာသံႀကားဖူးေႀကာင္းပါခင္ဗ်ား ။
" ဒါနဲ. ခင္ဗ်ား သားေရာ ဘာခုပ္ေနလဲ ဗ် "
" ေျပာခ်င္ပါဘူးဗ်ာ "
"ဘာျဖစ္လို.လဲဗ်"
" ဒီလိုဗ်ာ ...သူကပိုက္ဆံမရတဲ. အလုပ္မွာေတာ. ေတာ္ေတာ္ေအာင္ျမင္ေနတယ္ေျပာတာပဲ "
" ဘာလုပ္တာမို.လဲဗ် "
"ကဗ်ာ ဆရာတဲ.ေလဗ်ာ " ။ ။
ေလးစားစြာျဖင္.
မင္းခ်စ္ဦၚး ။ ။
ေလးစားစြာျဖင္.
မင္းခ်စ္ဦၚး ။ ။
