ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၏ ကဗ်ာမ်ားသည္ ရိုးစင္းျပီးလွပေနတတ္သည္။ ဖတ္ခ်င္စဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ စိုေျပေနတတ္သည္။ ဆရာသည္ အေ၀းေရာအနီးပါျမင္တတ္သူပီပီ သူ၏ကဗ်ာမ်ားသည္ ဘက္မွ်ေနသည္ကို ေတြ.ရတတ္သည္။ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ တတ္အပ္ေသာပညာရပ္ထဲတြင္ မိမိအနီးနားရွိတဲ.အရာကို အေ၀းသို.ခ်ဲ.ျပနိုင္ျခင္း။ အေ၀းကအရာကို အနီနားေရာက္ေအာင္ ခ်ဳံ.ျပနိုင္ျခင္း ဆိုတဲ. အရာလည္းပါသည္။ ထိုအရာတြင္ ဆရာေဇာ္ဂ်ီသည္ လိမၼာပါးနပ္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ထို.ေႀကာင္. ဆရာေဇာာ္ဂ်ီ၏ ကဗ်ာမ်ားသည္ တစ္ခါဖတ္ျပီးေမ.မရနိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထို.ေႀကာင္. ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၏ ကဗ်ာမ်ားသည္ ကဗ်ာဖတ္သူ၏ရင္ထဲတြင္ စြဲက်န္ရစ္ခဲ.ျခင္းျဖစ္သည္။ ထို.ေႀကာင္ပင္ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၏ ကဗ်ာမွာ ဂႏၱ၀င္ ကဗ်ာမ်ားအျဖစ္ထင္ျခားေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၏ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ႀကားေသာ ေဗဒါလမ္း ကဗ်ာစုမွာ ေလာကသဘာ၀ လူ.သဘာ၀ ေလာကအမူယာ လူ.အမူယာကို ႀကည္.ျပီးေရးထာတာဟု ဖတ္ရဖူးသည္။ စင္စစ္ ေဗဒါလမ္းကဗ်ာမ်ားမွမဟုတ္ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၏ ကဗ်ာ ၀တၳဳ ရသစာတမ္း အေရးသား အားလံုးသည္ ေလာကသဘာ၀ လူ.သဘာ၀ ေလာကအမူယာ လူ.အမူယာကိုႀကည္.ျပီးေရးထားခ်ည္းျဖစ္သည္။ ထိုသို.ေသာဆရာေဇာ္ဂ်ီသည္ အမ်ားတကါ မေတြ.မျမင္ခဲ.ေသာ ရဟန္းေတာ္တို.၏ နွလံုးသားကိုလည္း ျမင္ေတြ.ခဲ.သည္။ ျမင္ေတြ.တဲ.အတိုင္းလည္း ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ေရးခဲ.ပါသည္။ ထိုကဗ်ာထဲတြင္ ဆရာေဇာ္ဂ်ီသည္ အမ်ီဳးသမီးငယ္ မ်ားကို ရဟန္ေတာ္မ်ားနွင္. မခ်စ္ႀကိဳက္မိေစဖို. စျပီးဆံုးမထားသည္။ ျပီးမွ ရဟန္ေတာ္တို.၏နုပ်ိဳပံု ၊ ငယ္ရြယ္နုပ်ိဳသူ ျဖစ္သည္.အားေလွ်ာ္စြာ ငယ္ဂုဏ္ ပိ်ဳဂုဏ္ျဖင္. အရပ္သူအရပ္သားတို.ကဲ.သို. လွခ်င္ပခ်င္စိတ္ ႀကြားခ်င္စိတ္ ရွိေသာ္လည္း ျမိဳသိပ္ထားရပံုျဖင္. ကဗ်ာ၏ပထမအပိုဒ္ကိုစဖြင္.ထားေလသည္။
ဒုတိယအပိုဒ္မွာေတာ. ငယ္ရြယ္သူ အရပ္သူအရပ္သား တို.၏ မိုင္းမွုံျပာရီေသာအရြယ္တြင္ ခ်စ္သူျခင္း ဘယ္ညာတြဲဤ ခ်စ္ခြင္. ႀကည္နူးခြင္. ရႀကေပမယ္. ငယ္ရြယ္သူျခင္းတူေသာ္လည္း အရပ္သူအရပ္သားတို.လို ခ်စ္ခြင္. ႀကည္နူးခြင္.ကို ဘယ္ရဟန္ေတာ္မ်ားမွ မရႀကသည္မွာ ထူးဆန္းသည္ဟု ေရးျပထားသည္။
ထို.ေနာက္ တတိယအပိုဒ္မွာေတာ. ရဟန္းေတာ္မ်ားမွာ အရပ္သူအရပ္သားတို.လို ခ်စ္တတ္တဲ.နွလံုးသား လွပခ်င္တဲ.စိတ္ရွိေပမယ္. ခႏၵာေပၚမွာ ျခံဳလႊမ္းထားတဲ. အ၀ါေရာင္ သကၤန္းက သတိလက္မလြတ္ေအာင္ ျပဳေနသကဲ.သ.ိုေရးျပထားျပီး ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္မွာေတာ. မိန္းမပ်ိဳေလးမ်ားကို ရဟန္းေတာ္မ်ားနဲ.မခ်စ္မိေစဖို. ထပ္ျပီးဆံုးမထားျပန္ပါသည္။ ျပီးမွ ဆက္၍ ရဟန္ေတာ္မ်ားမွာလည္း ငယ္ရြယ္သူမ်ားျဖစ္၍ ခႏၵာကိုယ္မွာ အ၀ါေရာင္သကၤန္း၀တ္ဆင္ထားရပါေသာ္လည္း ရဟန္ေတာ္တို.၏ ရင္ဘတ္ထဲတြင္ ခ်စ္တတ္တဲ.နွသား ရွိေႀကာင္း ။ ထိုရဟန္းေတာ္မ်ားခမ်ာ.မွာနွလံုးသားနွင္. နုပ်ိဳျခင္းမာန္ကို ညာဏ္နွင္.ထိန္းနိုင္ပါမွသာ ဂုဏ္သေရ တင္.ဆန္းနိုင္ေႀကာင္းတိုကိုေရျပထားေလသည္။။
ေသခ်ာပါသည္။ ခု ကၽြန္ေတာ္ ေရးျပသည္မွာ ဆရာေဇာ္ဂ်ီေရးေသာ ကဗ်ာ၏ ဆိုလိုရင္းကိုျပည္.စံုနိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ ညဏ္ပညာခြန္အား ေစတနာခြန္အား ႀကီးမားလွေသာ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၏ ကဗ်ာကို ကၽြန္ေတာ္.လို သာမန္ ၀ါသနာရွင္တေယာက္က ျပီးျပည္.စံုေအာင္ ရွင္းမျပတတ္သည္မွာလည္း သဘာ၀က်ပါသည္။ စာဖတ္သူ အေနျဖင္.လည္း အားရေက်နပ္လိမ္.မည္မဟုတ္ပါ။ ထို.ေႀကာင္. ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၏ မူရင္းကဗ်ာ ကို ေအာက္မွာ ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။ ဆက္ဖတ္ႀကည္.ပါ.......
မခူးခ်င္ဆန္ပါနဲ. နွစ္ဆန္းခါေတာ္မီမို.
ဇေမၻာရည္ေျပေျပလိမ္းကါပါ.
ခပ္သိမ္းနယ္စံုစံုသို.
ပြင္.ငံုကိုလင္.ကုန္ႀကေတာ.လို. ေခါင္းႀကြကာ ဆာေ၀ေ၀နဲ.
သူလည္းေလ ေလာကီသားလိုပါ.ႀကြားခ်င္လွေပလိမ္.မယ္။
တသိန္တင္.ပါဘိ
တိမ္ျမင္.ရီ ျပာျပာက
ႀကည္သာသာ ပင္.ေလအျမဳးတြင္ျဖင္.
တီတာတာ ပြင္.ေရႊဖူးငယ္တို.က
လွည္ယွက္ကာ ဘယ္ညာလူးေလေတာ.
သူတို.လို ဘယ္သူျမဴးနိုင္ပါ.
ထူးပါဘိတယ္။
တ၀ါ၀ါ ဆင္သကၤန္းရယ္က
ကမၻာမွာဘ၀င္ ခ်မ္းေစတဲ.
သာသနာ ရႊင္ရႊင္လန္းေအာင္လို.
တမင္မွန္းကါပါ. သတိစြယ္
ရည္ရြယ္ေတာ.သလား။
ခူးပါနဲ.ကြယ္
ပြင္.ဖူးမွာ အ၀ါျခယ္ဤ
မာလာအလယ္မွာ ႏြဲ.ခ်င္တဲ. နွသားရယ္ေႀကာင္.
နွစ္ဆံုးကုန္ အတာ၀င္သို.
မာန္အင္ကို ညာဏ္ဆင္ေမြးကာပါ.
အေရးအခါသာမွ
ခမ်ာမွာ တဂုဏ္ဆန္းရတယ္
ပန္းပိေတာက္မ်ား။ ။
ဤ ကဗ်ာတြင္ေလာကသဘာ၀ လူ.သဘာ၀ ေလာကအမူယာ လူ.အမူယာ မ်ားပါ၀င္သည္ကို စာဖတ္သူ သတိျပဳမိပါလိမ္.မည္။ ေလာက သဘာ၀ ေလာကအမူယာ ဆိုသည္မွာ ပိေတာက္ပန္းနွင္. ပိေတာက္ပင္ကိုဆိုလိုျပီး လူ.သဘာ၀ လူ.အမူယာဆိုသည္မွာ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ဆိုလိုရင္ျဖစ္သည္။
ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ကါး ဖံုးကြယ္ထားေသာ နွလံုးသားေသာ္မွ ျမင္နိုင္စြမ္း ရွိသူပါတည္း။ ။
ေက်းဇူးတင္ပါသည္
မင္းခ်စ္ဦး
