Monday 27 December 2010

ကဗ်ာ ေရစုန္ေရဆန္ နွင္. ေကာ.ေတးအရက္

                ကဗ်ာနဲ.ပတ္သက္ျပီး  ကၽြန္ေတာ္. တို.ဆီမွာ အုပ္စုနွစ္မ်ဳီးရွိပါတယ္။  ပထမအုပ္စုက  ေရစုန္ဆိုတဲ. အုပ္စုပါ။  သူတို.ကို မဂၢဇင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမွာေတြ.ရတတ္ျပီး လူအမ်ားစုက  စကါးလံုးေတြ စာသားေတြကို  ေဒါင္လိုက္ေရးသားထားတဲ. ပံုစံတူ အေရးသားမ်ဳိးေတြပါပဲ။  အေတာ္ပ်င္စရာေကာင္တဲ.ကဗ်ာမ်ဳိးေတြပါ။  စကါးလံုးေတြ  စာသားေတြကို  ေဒါင္လိုက္စီခ်လိုက္ရင္ ကဗ်ာျဖစ္ျပီထင္တဲ.သူေတြေရးထားတဲ.ေပ်ာ.ျပဲျပဲအေရးသားေတြေပါ.။  သူတို.ကို  ကၽြန္ေတာ္  အျပစ္ေျပာေနျခင္းမဟုတ္ပါ။  ေျပာဤလည္းမရပါ။  သူတို.ဟာ  ေခတ္တိုင္းမွာ  သဘာ၀က်စြာရွိေနတတ္လို.ပါပဲ။  ေနာင္လည္းရွိေနဦးမွာပါ။  သူတို.ဟာ  ေရစုန္သမားမ်ားပီပီ  ပံုစံကိုလည္း စုန္ျပီးလိုက္တယ္။  အေတြးေခၚကိုလည္းစုန္ျပီးလိုက္တယ္။  ခံစားမႈကိုလည္း စုန္ျပီးလိုက္တယ္။  ဒါေႀကာင္.သူတို.ရဲ.အေရးသားေတြဟာ  အေသေတြ  ျဖစ္ေနတာေတြ.ရတယ္။   ကဗ်ာ ပီသတဲ. ကဗ်ာေတြမွာေတာ.  နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ  ေခတ္ေပါင္းမ်ားစြာ  ရွင္သန္ေနတတ္တဲ. အသက္ဓာတ္ဆိုတာရွိပါတယ္။   ေရစုန္ကဗ်ာဆရာတို.ရဲ.ေရစုန္ကဗ်ာမ်ားမွာေတာ.  ဆင္ျမဴရယ္ဘတ္ကစ္ေျပာသလို  မေမြးခင္ကပင္ ေသဆံုးေနနွင္.ျပီသားျဖစ္သည္။  ဒါေတြအားလံုးဟာ  ေရစုန္ ကဗ်ာမ်ားရဲ.  ရိုရွင္းေသာ သေဘာသဘာ၀မ်ားျဖစ္သည္။        ဒုတိယ အုပ္စုျဖစ္တဲ. ေရဆန္ရဲ.  အနက္အဓိပ္ပယ္ကေတာ. ေရစုန္နွင္. ဆန္.က်င္ဘက္လို.ေျပာလိုက္တာနဲ.  လံုေလာက္မယ္လို.ထင္ပါတယ္။     ေရဆန္ဆိုတာ  ဘယ္လိုဟာလဲ  ထပ္ျပီးသိခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ.    အမွတ္  ၄။  ေဖေဖာ္၀ါရီလ။  ၂၀၀၉ထုတ္ စတိုင္သစ္မဂၢဇင္းထဲက ေရဆန္ကဗ်ာဆရာ  စံျငိမ္းဦးရဲ. ကဗ်ာကိုဖတ္ႀကည္.ဖို.ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။  


                         ကိုေဇာ္၀င္းအားအမွတ္ရျခင္း
                                                                                အေရးအသား                                    


ဆည္းဆာဟာ
ေအးခဲ  တိတ္ဆိတ္သိပ္သည္း 



ေလာကသည္
သတိရျခင္းမ်ားကို  သိမ္ဆည္းေသာ  ေသတၱာ
လူဟာ  အဲဒိေသတၱာကို  ထမ္းလို.
ဘယ္ကိုမ်ားသြားေနတာတဲ.လဲ      ။


ကၽြန္ေတာ္.  ပုခံုးေပၚက  ေသတၱာကိုဖြင္.ေတာ.
မိသားစုထမင္း၀ိုင္းမွာ  လိုေနတဲ.  ဟင္းတစ္ခြက္လို
ခင္ဗ်ားမ်က္နွာလည္းပါ
ကၽြန္ေတာ္ဟာ
လူ.အျဖစ္ရဲ.  အနက္ကို  ဆႀကည္.ရင္း
တုန္ရင္လို.
ငန္းရိုင္းလိုဆန္ရ
ဘ၀၏  ေဗဒါလမ္း၌
အလြမ္းမ်ားသည္  ခန္လံုးျပည္.နွံ.ကါေနေရာ.     ။

အခု
ဓါးကို  အလြမ္းနဲ.ေသြးတဲ.အခါ 
ဓါးဟာ ေပ်ာ္က်သြားေလမလား   ။

အခု
ရီစရာေတြ  ငိုျပီးရီဖို.
ငိုစရာေတြ  ရီျပီးငိုဖို.
ဂမၻီရ ညေန
အခုထိ ခင္ဗ်ားမလာေသးေတာ.
ခင္ဗ်ာနာမည္နဲ. ၀ိုင္ခြက္ဟာ စားပြဲေပၚမွာ
ကၽြန္ေတာ္ဟာ  တစ္ေယာက္တည္း  မူးခဲ.ရ  ။    ။

                    ကၽြန္ေတာ္  ႀကားဖူးတဲ. စကါးပံုတစ္ခုရွိပါတယ္။  အဲ.ဒါက     ေကာ.ေတးအရက္ရဲ.  အရသာကို  ေကာ.ေတးအရက္ေသာက္ဖူးမွသိလိမ္.မယ္   တဲ.။      စာဖတ္သူမိတ္ေဆြလဲ  ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ႀကည္.ျပီး  ေရစုန္လား  ေရဆန္လားသိခ်င္ရင္  ေကာ.ေတးအရက္ မ်ားမ်ားေသာက္ဖူးဖို.ေတာ.လိုပါလိမ္မယ္။   ။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
                                           မင္းခ်စ္ဦး  ။   ။

Thursday 23 December 2010

အခ်ိတ္အဆက္မမိတဲ.ေန.မ်ား

                      ဒီေန.တေန.လံုး အခ်ိတ္ဆက္ကို မမိဘူးလို.ေျပာရမွာပါ။ အလုပ္ထဲမွာလဲ ဘာမွမလုပ္ရေသးဘူး အထက္လူႀကီးကို ျပန္ေျပာမိလွ်က္သားျဖစ္ေနတယ္။  လုပ္ျပန္ေတာ.လဲ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္မ်ားနဲ. အဆင္ျပန္ဘူး။  အလိုလိုေနရင္းစိတ္တိုေနျပန္တယ္။  ပိုဆိုးတာက ညကဘာျဖစ္တယ္မသိဘူး မနက္အိပ္ယာထေတာ. လက္ျပင္ေႀကာတဖက္ငံု.ေနလို.  ေရေတာင္ေကာင္းေကာင္းမေသာက္နိုင္ဘူး။ ဒါနဲ.  အခ်ိန္ပို လုပ္ခိုင္းတာ မလုပ္ဘဲ ျပန္လာခဲ.လိုက္တယ္။  ဘတ္စ္ကါးေနာက္က်တာရယ္။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဒီေန.မွ ကုန္သြားတဲ.ဖုန္းကတ္ရယ္။{ အေရးထဲ  ကတ္ကုန္သြားမွ ေခၚလိုက္ႀကတဲ.ဖုန္းေတြ} အျပင္မွာမိုးရြာေနပါတယ္ဆိုမွ ကါးမွာပါတဲ. အဲယားကြန္းကပိတ္လို.မရတာရယ္ေႀကာင္.စိတ္ထဲ ကသိကေအာက္နိုင္လွတဲ.ေန.တေန.ေပါ.။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ. ပို.စ္အသစ္တင္ဖို.စဥ္းစားလိုက္တာ ကဗ်ာအေႀကာင္းျဖစ္ေနတယ္။  ရွိသမွ်မဂၢဇင္းေတြ ကဗ်ာစာအုပ္ေတြထဲက  ကဗ်ာေတြဖတ္ႀကည္.ျပန္ေတာ.  ကဗ်ာနဲ. ကိုယ္က အခိ်တ္အဆက္လဲြေနျပန္တယ္။   အရင္က  ႀကိဳက္သလိုလို ရွိခဲ.ဖူးတဲ.ကဗ်ာေတြအားလံုးက ထူးဆန္းစြာ စိတ္ထဲမွာ လိုေနေသးသလို ခံစားေနမိတယ္။  မေသခ်ာလို. ေနာက္တႀကိမ္၊  နွစ္ႀကိမ္၊  သံုးႀကိမ္၊  ေလးႀကိမ္တိုင္ေအာင္ျပန္ဖတ္ေပမယ္.   အခ်ိန္သာကုန္သြားတယ္ တစ္ပုဒ္မွ စြဲမက်န္ခဲ.ဘူး။  အဲ  ကတ္သီးကတ္သတ္ တစ္ပုဒ္ကေတာ. ေပျပီးက်န္ခဲ.တယ္လို.ဆိုရမယ္။   မႏၱေလးသား ခင္ေဇာ္ျမင္.ရဲ.  ပိေတာက္ပြင္.သစ္ အမွတ္ ၂၈၊  နို၀င္ဘာလ၊  ၂၀၀၉  ထဲကကဗ်ာပုဒ္ပါ      ဖတ္ႀကည္.ပါဦး

                                                                     
                                                    
      အခ်ိတ္အဆက္မမိတဲ.ေန.မ်ား

ေသာ.ေပ်ာက္တယ္
နာရီရပ္တယ္
သစ္ရြက္တစ္ရြက္လက္ဖမိုးေပၚ   ဖ်တ္ခနဲေႀကြက်တယ္
သြားေတာ.မွာလား
ငါနဲ.နည္းနည္းခင္တဲ.ေခြးက   ငါ.အိမ္လိုက္လာတယ္
 တစ္ေန.ေပ်ာ္  တစ္ေန.ငိုရေသာ  သေဘာသဘာ၀က
တခစ္ခစ္ရီတယ္
အဓိပၹါယ္မရွိေသာေန.မ်ား
အဓိပၹါယ္ရွိေသာေန.မ်ား
ေျမကမၻာရဲ.ေန.မ်ား
လူကိုမီးရွဳိ.တယ္ျပာက်တယ္
ပလတ္စတစ္ကိုမီးရွုိ.တယ္  အေစးက်တယ္
ငါတို.ဘာမ်ားက်န္ရစ္သလဲ
တစ္စံုတစ္ရာ  အမွတ္သားထားခဲ.မယ္
                                         ထားခဲ.ေလ                                         
ဒီသေကၤတက
ေနာက္ထပ္လူျဖစ္လာမယ္.လူေတြ
ဘယ္သူနားလည္မယ္
စဥ္းစားတယ္
စဥ္းစားေလေ၀းေလ
ပန္းေတြပြင္.တယ္ပြင္.ပါေစ
ပန္းေတြေႀကြတယ္ေႀကြပါေစ
သံသရာကို  အျမစ္ျပတ္ဖို.
အနာမေပါက္ေသး
တရားဓမၼနဲ.
ငါမ်က္ရည္က်လည္း
ခဏပဲ။     ။

ခင္ေဇာ္ျမင္.နဲ. ကၽြန္ေတာ္ ကုထုဇဥ္ျခင္းတူေပမယ္. ကၽြန္ေတာ္က  ကၽြန္ေတာ္.ရဲ. အဆင္မေျပမႈ လဲြေခ်ာ္ေနမႈေတြကို ဒုကၡေလာက္  စိတ္ပ်က္စရာေလာက္သာျမင္တတ္ခဲ.တာပါ။  ခင္ေဇာ္ျမင္.ကေတာ.  သံသရာကျပတ္ဖို. တရားဓမၼနဲ.ပါေ၀းေနေသးတယ္ဆိုတာထိေအာင္ျမင္နိုင္ခဲ.တယ္။  ဒါဟာ  လူခ်င္းတူေပမယ္.  အတိမ္ အနက္ျခင္းမတူကိုျပေနတယ္လို.  ယူဆမိေႀကာင္းပါခင္ဗ်ား။   ။
                                              အားလံုးေပ်ာ္ရွြင္နိုင္ႀကပါေစ
မင္းခ်စ္ဦး  ။   ။